لطفا آقای مصطفوی باشیم

آقا ببخشید!
آقا ما حواسمون نبود!
آقا بخدا ما نمیخواستیم!
آقا یه لحظه حواسمون پرت شد!
پسرک در حالی که بشدت اشک می ریخت مدام تکرار می کرد.
روبروی پسرک مردی حدودا 35 ساله سعی داشت پسرک پریشان رو آروم کنه. دندون های مرتبش خنده هاش رو قشنگ تر می کرد. کت و شلوار قهوه ای روشنش اون رو جذاب کرده بود. ولی لکه ی پایین جیب کتِ نو و قشنگش حسابی خودنمایی می کرد. و همین لکه ی سیاه بدقواره، موضوع اشک های پسرک بیقرار بود.
پسرک قلم مو و دوات سیاهش رو توی دستاش گرفته بود و با شرمندگی از معلم عذرخواهی میکرد. شرمندگی از تمام قامت پسرک می بارید. کت و شلوار معلم خیلی اتفاقی با دوات لک شده بود. کت و شلواری که تازه امروز روز اولی بود که آقای مصطفوی پوشیده بود. ما هاج و واج به صحنه نگاه می کردیم و برای چند دقیقه همگی از امتحان هنر فراموش کرده بودیم. چشم ها همه به آقای مصطفوی خیره شده بود. هیچکس از معلم خندان مهربان نمی ترسید. حال زار پسرک و همه ی شاگردان کلاس، از غصه ی کتِ نوی آقای مصطفوی بود.
اما…
اما آقای مصطفوی داشت با لبخند اشکای پسرک رو پاک می کرد.
.
این رفتار از آقای مصطفوی بعید نبود. آقای مصطفوی با همون لبخند پرمهرش توی دل ما جا خوش کرده بود. آقای مصطفوی با همون پیراهن و شلوار پارچه ای ساده که همیشه می پوشید توی دل بچه ها جا باز کرده بود. آقای مصطفوی برای قشنگ بودن اصلا نیازی به کت و شلوار نداشت. اون قشنگ ترین معلم دنیا بود.
برای ما بچه های دوم راهنمایی مدرسه تیزهوشان شهید مطهری، هیچ معلمی بهتر از آقای مصطفوی نبود. معلم باسواد درس تاریخ که عصرها وقتی از جلوی مغازه ش توی زیرزمین پاساژ رد می شدیم، وسط قفسه های کتاب غرق مطالعه بود. اون روزها بزرگترین آرزوم این بود که معلم تاریخ بشم. در واقع آقای مصطفوی بشم.
برای من توی زندگی هیچ معلمی تاثیرگذارتر از آقای مصطفوی نبوده. مادها و هخامنشیان رو فراموش کردم؛ اشکانیان و ساسانیان رو به تاریخ سپردم؛ سلسله ی امویان عباسیان سلجوقیان و حاکمان صفوی و زند و افشار و قاجار رو با بی تفاوتی در لای کتاب های تاریخ دفن کردم؛ دودمانشون رو به خاک سپردم، اما آقای مصطفوی و سلسله ی خنده هاش و حرف زدناش هر روز در من زنده ست و در محدوده وسیعی از قلبم حکومت میکنه.
معلم ها در قلب ها زندگی میکنند. معلم ها در روح و قلب نسل های بعد از خودشون تاثیر میذارند. روز معلم بهوونه ای هست که از همه ی معلم ها تشکر کنیم.
این روز بزرگ رو به همه ی معلم ها تبریک میگم. به معلم های مدرسه و معلم های دانشگاه. به همه ی مصطفوی ها..